Mensen met een lichamelijke beperking komen, als zij aan de voorwaarden voldoen, in aanmerking voor een gehandicaptenparkeerkaart. Om een gehandicaptenparkeerkaart verstrekt te krijgen moet een medische keuring plaatsvinden op grond van de “Regeling gehandicaptenparkeerkaart“. De kaart is vervolgens maximaal vijf jaar geldig. Bij verlenging moet de gehandicapte soms opnieuw gekeurd worden. In een groot aantal gevallen is dit niet nodig en is de gemeente daartoe niet bevoegd omdat de wettelijke basis ontbreekt. Artikel 2 lid 2 van de betreffende regeling zegt:
Een geneeskundig onderzoek kan achterwege worden gelaten, indien:
a. aan de aanvrager eerder een gehandicaptenparkeerkaart is verstrekt en aan de verstrekkende instantie bekend is dat de aanvrager nog steeds voldoet aan de in artikel 1 omschreven criteria;
b. aan de aanvrager eerder een gehandicaptenparkeerkaart is verstrekt en de keurende instantie van oordeel is dat de aanvrager nog steeds voldoet aan de in artikel 1 omschreven criteria;
c. op grond van artikel 49, derde lid, van het BABW een gehandicaptenparkeerkaart wordt verstrekt in verband met een kortstondig verblijf.
Een herkeuring na vijf jaar terwijl dat niet noodzakelijk is, is in strijd met artikel 8 lid 2 van het EVRM en artikel 10 Grondwet. Het tast immers de lichamelijke integriteit aan. Dat daarbij ook nog de kosten bij de aanvrager in rekening wordt gebracht is onacceptabel.
Veel gemeenten vragen bij de aanvraag voor een gehandicaptenparkeerkaart een medisch advies : Dat betekent dat de aanvrager eerst naar een arts moet voor een verklaring. Dit is, als de wettelijke grondslag ontbreekt, in strijd met de wettelijke bepalingen en artikel 11 van de Grondwet, immers vindt er via de gemeente, nadat de aanvraag in behandeling wordt genomen een keuring plaats. Onnodig en onrechtmatig (laten) keuren is een inbreuk op de lichamelijke integriteit van de gehandicapte en volstrekt onrechtmatig. Deze verklaring (voor de aanvraag) mag de arts niet afgeven op grond van artikel 88 Wet Beroepen in de Gezondheidszorg (Wet BIG), artikel 218 Wetboek van Strafvordering en artikel 7:457 van het Burgerlijk Wetboek. https://mobiele-recreatie.nl/medisch-beroepsgeheimen-samenwerking/. De gehandicapte moet de arts om een verklaring vragen, die niet noodzakelijk is, en de arts niet verstrekken mag. De persoonlijke levenssfeer wordt dus onnodig geschaad. Immers moet hij voor de gemeente nogmaals gekeurd worden, in strijd met artikel 2 van de Regeling Gehandicaptenparkeerkaart. Dubbel keuren is een ernstige inbreuk op de lichamelijke integriteit van de gehandicapte en in strijd met artikel 11 van de Grondwet.
Natuurlijk moet u tegen deze beslissing bezwaar aantekenen bij uw gemeente. In ons geval zijn naar aanleiding van het bezwaarschrift de kosten van de keuring terug betaald.
Voorbeeld bezwaarschrift (Vergeet de bijlagen niet mee te sturen).
BEZWAARSCHRIFT
Burgemeester en Wethouders Gemeente . . . .
Postbus . . . . .
Postcode, woonplaats
Geacht college,
Ondergetekende, naam, voornamen, geboortedatum, woonplaats, postcode, tekent bezwaar aan tegen uw besluit van bijv. 29 augustus 2012, kenmerk . . . . . . . Een kopie van de beslissing is bij dit bezwaarschrift bijgevoegd.
Ik ben het niet eens met uw beslissing tot een medische keuring door de arts van het . . . . en de daarbij behorende kosten van ad € . .,- in rekening te brengen. Hiervoor heb ik de volgende redenen:
De Regeling gehandicaptenparkeerkaart stelt in artikel 2 dat een keuring achterwege kan blijven, indien aan de aanvrager eerder een gehandicaptenparkeerkaart is verstrekt en aan de verstrekkende instantie bekend is dat de aanvrager nog steeds voldoet aan de in artikel 1 omschreven criteria. De gemeente dient hier dus direct onderzoek naar te laten doen om later niet in strijd met de wet te handelen.
Door de gemeente . . . . was eerder een gehandicaptenparkeerkaart verleend onder nummer . . . . . . Voor de afgifte van deze gehandicaptenparkeerkaart was ondergetekende gekeurd en bleek uit het keuringsverslag dat ik ten gevolge van een aandoening of gebrek een aantoonbare loopbeperking heb van langdurige aard, waardoor ik – met de gebruikelijke loophulpmiddelen – in redelijkheid niet in staat was zelfstandig een afstand van meer dan 100 meter aan een stuk te voet te overbruggen. Herstel van mijn ziekte is onmogelijk en de loopbeperking is blijvend. Een niet noodzakelijke keuring is in strijd met
Ook uit het keuringsrapport d.d. . . . . . . . . . (zie bijlage) blijkt wederom dat de beperking geleidelijk niet is afgenomen/ zal toenemen. Hier is dus geen verandering in gekomen en gelet op de betreffende ziekte is dit ook onmogelijk. Daarom had een nieuwe keuring gelet op artikel 2 van de regeling gehandicaptenparkeerkaart achterwege moeten blijven. Op grond van de Regeling gehandicaptenparkeerkaart” was er geen grond voor een nieuwe medische keuring. De opgedragen keuring was derhalve eveneens in strijd met artikel 8 lid 2 van het EVRM en artikel 11 van de Grondwet.
Gelet op bovenstaande ben ik van mening dat besloten moet worden de betreffende beschikking in te trekken en mij een vergoeding van de kosten toe te kennen. Ik verzoek u de kosten aan mij te vergoeden door storting op bankrekening . . . . . . . . t.n.v. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Uw reactie op dit bezwaar zie ik graag van u tegemoet.
Datum: . . . . . . . .
Hoogachtend,
. . . . . . . . . . . . .
Naam, voorletter
Adres
Postcode en woonplaats.
