Reactie op het nieuwe beleid van Het Nationale Park De Hoge Veluwe
“Gelijkheid is niet iedereen hetzelfde behandelen, maar iedereen dezelfde kans geven”
Vanaf 1 januari 2026 verandert Het Nationale Park De Hoge Veluwe het beleid voor bezoekers met een gehandicaptenparkeerkaart. Begeleiders en voertuigen die nu nog gratis toegang hebben, moeten dan het reguliere tarief gaan betalen. Volgens het Park moet dit leiden tot “gelijke behandeling”, maar in werkelijkheid betekent het een forse achteruitgang voor mensen met een beperking.
Een stap terug in toegankelijkheid
Waar de Hoge Veluwe jarenlang gold als een voorbeeld van toegankelijk natuurbezoek, dreigt dat imago nu schade op te lopen. Voor veel mensen met een ernstige fysieke beperking is het meenemen van een voertuig geen luxe, maar pure noodzaak. Ook de aanwezigheid van een begeleider is geen keuze, maar een voorwaarde om überhaupt van het park te kunnen genieten.
Het nieuwe beleid zet die noodzakelijke hulp ineens neer als een ‘extra bezoeker’ die moet betalen. Daarmee wordt een functionele aanpassing – bedoeld om gelijke toegang te garanderen – vervangen door een financiële drempel. Dat is niet “gelijke behandeling”, maar feitelijke uitsluiting.
In strijd met het VN-verdrag Handicap
Nederland heeft zich via het VN-verdrag Handicap verplicht om mensen met een beperking juist beter toegang te geven tot publieke voorzieningen. Ook particuliere organisaties met een publieke functie, zoals Het Nationale Park De Hoge Veluwe, vallen onder de verplichting om redelijke aanpassingen te blijven bieden.
Het afschaffen van gratis toegang voor begeleiders en voertuigen is het tegenovergestelde: het beperkt de toegankelijkheid en vergroot de ongelijkheid.
“Ongemak bij medewerkers” is geen excuus
In de toelichting stelt het Park dat medewerkers regelmatig worden geconfronteerd met misbruik en lastige discussies bij de entree. Dat is begrijpelijk, maar een interne uitvoeringskwestie mag nooit een reden zijn om rechten van mensen met een beperking af te schaffen.
Andere instellingen – van dierentuinen tot musea – lossen dit prima op met een eenvoudig registratiesysteem of een digitaal bewijs voor begeleiders.
Een gemiste kans
Het is teleurstellend dat een organisatie die zegt “voor iedereen toegankelijk” te willen zijn, nu juist díé bezoekers treft die afhankelijk zijn van hulp en aanpassingen. De redenering dat men “iedereen gelijk wil behandelen” klinkt sympathiek, maar miskent dat gelijke behandeling in ongelijke situaties juist tot ongelijkheid leidt.
Oproep aan de directie
Wij roepen Het Nationale Park De Hoge Veluwe op om dit besluit te heroverwegen en in overleg te treden met belangenorganisaties als Ieder(in) en de Oogvereniging om tot een werkelijk inclusief beleid te komen.
Gelijke kansen vragen soms om ongelijke maatregelen – niet om bezuinigingen die de toegankelijkheid aantasten.
Mobiele-Recreatie.nl
Een samenleving waarin mobiliteit en recreatie voor iedereen bereikbaar blijven.
